تفاوت بین موسیقی پاپ و موسیقی کلاسیک

برای درک بهتر سبک های محبوب موسیقی، به توضیح مختصری در مورد موسیقی محبوب نیاز داریم. به طور خلاصه، موسیقی ای که عموم مردم آن را دوست دارند و همه به راحتی می توانند به آن دسترسی داشته باشند، موسیقی هایی که بیشتر تجاری باشد تا هنری، موسیقی پاپ نامیده می شود. این موسیقی برخلاف هدف و ماهیت موسیقی کلاسیک و فرم است. اساساً موسیقی کلاسیک در طول تاریخ همواره موسیقی طبقات نخبگان و روشنفکر جامعه بوده است. موسیقی محلی نیز موسیقی محلی شهرها و کشورهای مختلف در طول تاریخ است و اغلب از قلب به قلب منتقل می شود و مانند موسیقی کلاسیک به صورت تجاری در دسترس نیست. موسیقی عامه پسند (گاهی اوقات موسیقی پاپ نامیده می شود) موج جدیدی از موسیقی است و به سبک خاصی محدود نمی شود. در هر زمان معینی از تاریخ، مضامین و فرم های موسیقی خاصی ممکن است مورد توجه عموم قرار گیرد. در این مقاله به خاستگاه و خاستگاه موسیقی عامه پسند/موسیقی عامه پسند خواهیم پرداخت. در این مقاله به تفاوت های موسیقی پاپ و موسیقی کلاسیک می پردازیم.

ساختار و محتوای موسیقی پاپ

موسیقی پاپ تعریف دقیقی ندارد و همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد موسیقی پاپ با موسیقی دوره کلاسیک یا موسیقی هنری و موسیقی محلی کاملاً متفاوت است. با این حال، اصطلاح پاپ شامل بسیاری از آثار ملودیک در ژانرهای راک، هیپ هاپ، رپ، هوی متال، تکنو و راک اپرا می شود، بنابراین موسیقی پاپ تعریف خاصی ندارد. موسیقی پاپ به سبکی از موسیقی گفته می شود که به صورت تجاری تولید می شود و هدف از تولید آن سود مالی است. به گفته سایمون فریت، منتقد و جامعه شناس موسیقی و کارشناس موسیقی محبوب، موسیقی پاپ یک صنعت نیست، بلکه یک صنعت است. اگرچه این شکل از موسیقی را می توان با تولید و عرضه آن در بازار تعریف کرد، اما به زبان ساده، موسیقی پاپ به گونه ای ساخته و تولید می شود که برای همه اقشار جامعه جذاب است و برای همه جذاب است. با این حال، منشأ خاصی ندارد و در نظر گرفته نشده است که سلیقه یک گروه خاص را برآورده کند. آهنگ های پاپ به عنوان آهنگ های محبوبی که مردم با آن ها می خوانند نیز شناخته می شوند. موسیقی پاپ از نظر تجاری موفق و یکی از ژانرهای مورد علاقه ایستگاه های رادیویی است، زیرا در دسترس است، دانلود بهترین آهنگ ها . به راحتی به خاطر می آید و مخاطبان زیادی را جذب می کند. کنسرت های موسیقی پاپ گاهی اوقات مخاطبان زیادی را جذب می کند که فقط در استادیوم های بزرگ ورزشی قابل اجرا است. به عبارت دیگر موسیقی پاپ نوعی موسیقی است که از دهه 50 شروع شد و آنچه در این مجموعه گنجانده شده است معمولاً برای یک گروه بزرگ جذاب است. با ظهور صفحات پلاستیکی یا وینیل در دهه 1930، موسیقی ضبط شده تا زمان ظهور لوح های فشرده یا سی دی در دهه 1980 از موسیقی زنده قابل دسترس تر شد. آهنگ های پاپ معمولاً در عرض 3 دقیقه اجرا می شوند و از ملودی هایی استفاده می کنند که معمولاً بسیار جذاب هستند و برای بسیاری از افراد جذاب هستند. به عنوان یک انتقاد تند به این شکل می توان گفت: موسیقی پاپ توسط دست بالا (شرکت های ضبط صدا، تولیدکنندگان رادیو و تلویزیون و اکنون وب سایت های پخش موسیقی) ساخته و تولید می شود.

موسیقی کلاسیک چیست؟

ریشه کلمه کلاسیک از کلمه clasious به معنی سلطنتی است. موسیقی کلاسیک به موسیقی سنتی غرب به ویژه اروپا اطلاق می شود. دلیل نامگذاری این سبک موسیقی مشخص نیست و تلاش های زیادی برای ریشه یابی این نام صورت گرفته است. و به طور کلی، موسیقی کلاسیک به دوره ای از موسیقی گفته می شود که از اواخر قرن شروع شد و تا اواسط قرن 19 ادامه یافت. اما از سوی دیگر، واژه موسیقی کلاسیک به سبکی از موسیقی اطلاق می شود که می توان آن را در اکثر دوره های مختلف تاریخ موسیقی قبل از قرن بیستم به کار برد و نواخت. مانند ترانه های شوبرت در آلمان قرن نوزدهم، آن را نمونه ای از موسیقی کلاسیک می دانند، در حالی که شوبرت از نظر تاریخی یکی از آهنگسازان دوره رمانتیک است و فرم کلی موسیقی او نیز رمانتیک است. بنابراین <<موسیقی کلاسیک>> مربوط به آهنگ یا آهنگ خاصی نیست و با مفهوم یک سبک یا دوره ای از تاریخ موسیقی متفاوت است. آهنگساز قرن شانزدهم پالسترینا برای سالها (از جمله امروز) در تمام تفاسیر ارائه شده نمونه کلاسیک موسیقی کلیسا بوده است و یکی از مراجع قوی برای آهنگسازان قرون بعدی به حساب می آمد.

مهم ترین ویژگی موسیقی کلاسیک، سادگی فرم ها و عناصر موسیقی در اثر است. یکی از عناصر ملودی اهمیت خط ملودی و مفهوم کنار هم قرار گرفتن ملودی هاست. بزرگترین گام به سوی موسیقی کلاسیک این است که کارکردها نامحدود است (تقدیم به پادشاهان و اشراف، ستایش در کلیساها، رویدادهای مهم و غیره) و موسیقی بدون دلیل برای اولین بار در تاریخ - تاریخ موسیقی غربی اجرا می شود. به گونه ای خاص خلق شده و آنچه ما هنر می نامیم جایگاه خاص خود را پیدا کرده است. به عبارت دیگر در دوره کلاسیک مفهوم <<هنر برای هنر>> رعایت می شد و از آن زمان به بعد تخیل با موسیقی جاری شد. در کلاسیک، هر چیزی که مهم و سنجیده است، پشت سر گذاشته می شود و با استفاده از عناصر ساده و هوشمندانه، بیانی موسیقایی خلق می شود که کامل، ثبات و جهانی بودن را نشان می دهد. برای دانلود آهنگ کلیک کنید.

همانطور که گفته شد، مشخص نیست واژه کلاسیک از چه دوره ای و چرا وارد دنیای موسیقی شده است. واژه <<کلاسیک>> در ادبیات تعریف خاصی ندارد و تعریف این واژه در موسیقی بسیار پیچیده تر است. اصطلاح کلاسیک در کاربرد عام آن زمانی معنای بهتر و مفیدتری خواهد داشت که با نوع خاصی از اثر موسیقایی همراه شود (مانند نمونه هایی که شوبرت و پالستینا ذکر کرده اند). از این نظر می توان بتهوون را در خلق سمفونی، سونات پیانو و کوارتت زهی استاد کلاسیک دانست. تمایز بین کلاسیک گرایی به عنوان یک راه حل قطعی و پایدار برای مسئله نقش خلاق در یک اثر هنری یا دسته بندی ترکیب بندی از یک سو و به عنوان مفهومی در تاریخ سبک ها از سوی دیگر، همواره ایجاد می کند. ثابت. تضادها و تضادهایی که آثار آن حتی امروز نیز وجود دارد.

نتایج

واژه موسیقی کلاسیک در اصل به دوره ای از موسیقی اطلاق می شود که در آن آهنگساز و تنظیم کننده برای بیان احساسات واقعی خود بدون استفاده از کلمات خاص مشغول خلق ملودی هستند و معمولاً برای نواختن ملودی ها به بیش از چندین ساز نیاز است. برخلاف موسیقی پاپ، موسیقی کلاسیک برای تأمل و تحلیل ایجاد می شود و هیچ هدف دنیوی و پوچ ندارد. اصطلاح "موسیقی کلاسیک" را می توان برای نشان دادن موسیقی سنتی هر کشور به کار برد. موسیقی پاپ تاریخ انقضا دارد و بعد از چندین سال معمولا آن آهنگ ها فراموش می شوند. اما برخی از آهنگ های پاپ نیز هستند که پس از گذشت سال ها همچنان محبوب هستند. این آهنگ ها را می توان تا حدی از سایر موسیقی ها جدا کرد، اما نمی توان اصطلاح کلاسیک را برای آنها به کار برد. اگر به دنبال موسیقی واقعی هستید، به موسیقی محلی کشورهای مختلف (از خاور دور گرفته تا اسکاندیناوی و آمریکا) توجه کنید. می گویند موسیقی ماندگار موسیقی است که بدون نیاز به کلام، احساسات شنونده را برانگیزد.

موسیقی ,کلاسیک ,آهنگ ,دوره ,تاریخ ,خاصی ,موسیقی کلاسیک ,موسیقی محلی ,عامه پسند ,تاریخ موسیقی ,خاصی ندارد